Przemysł
Szprotawskie zakłady po II wojnie światowej znajdowały się w ruinie. Ich mienie zostało częściowo zniszczone przez uciekających Niemców, drugą część zabrali jako wojenne łupy Rosjanie. Nic, więc dziwnego, że pierwsze powojenne lata (1945 - 1950) poświęcone były uruchomieni zdewastowanego majątku trwałego oraz uzupełnieniu zdemontowanych maszyn. W pierwszej kolejności uruchomiono hutę, tartak, Zakłady Dziewiarskie "Milana", Państwową Fabrykę Świec oraz Fabrykę Kafli.
Lata 1950 - 1960 to okres intensywnego rozwoju życia gospodarczego. Dzięki ogromnym nakładom (przeznaczonym głównie na DZO i Szprotawskie Zakłady Przemysłu
Terenowego) unowocześniono produkcję, co pozwoliło produkować większe ilości wyrobów i rozszerzenie asortymentu.
Dla przykładu w DZO w 1953 roku produkowano 7600 ton wyrobów, w 1958 r. było to już 16000 ton. Systematycznie wzrastała też liczba pracowników w zakładzie, w 1960 roku wynosiła 728 osób.
W Szprotawskich Zakładach Przemysłu Terenowego, dzięki adaptacji nowych pomieszczeń i zakupie nowego parku maszynowego uruchomiono w 1954 roku produkcję mebli tapicerowanych. Produkcja mebli wzrosła z 499 sztuk w roku 1954 do ponad 15000 sztuk w 1960 roku.
W latach pięćdziesiątych nastąpił także rozwój pozostałych zakładów w mieście. Rozwój Fabryki Świec umożliwił w 1960 roku eksport 157 ton świec do krajów Afryki. Coraz wydajniej pracowały też Spółdzielnia Mleczarska, Zakłady Młynarskie oraz "Milana". Zatrudnienie wzrosło z 1058 osób w roku 1950 do 3724 w 1960.
Jak napisało "Życie Szprotawskie":
Rozwój Dolnośląskich Zakładów Metalurgicznych (...) w okresie 1950 - 1957. Jeżeli weźmiemy rok 1950 za 100% wykonania planów produkcyjnych to za okres od 1956 - 1957 produkcja wzrosła o 546%. Zatrudnienie tylko o 145%,a płace o 167%.
W latach 1961 - 1965 nastąpił dalszy rozwój i unowocześnienie produkcji w szprotawskich zakładach. Wymieniono 75% parku maszynowego, przez co nastąpił wzrost asortymentu i produkcji wagowej towaru.
W latach siedemdziesiątych ponownie unowocześniono istniejące zakłady. W DZO nastąpił kolejny przyrost produkcji. W odlewni żeliwa ciągliwego ilość produkcji wzrosła z 4019 ton rocznie do 11000 ton. Przyrost zatrudnienia wyniósł 123 osoby.
W roku 1975 zaszły zmiany administracji, które spowodowały także zmiany w układzie organizacyjnym państwowego przemysłu terenowego, które podporządkowano Ministerstwu Handlu Wewnętrznego i Usług.
Jako największy producent świec w kraju szprotawskie zakłady sprawowały funkcję Zjednoczenia Wiodącego Produkcji Świec. Szprotawskie zakłady obejmowały koordynację 17 zakładów różnych pionów organizacyjnych, oraz około 40 wytwórni prywatnych. W tym okresie oddano do użytku długo oczekiwany magazyn wyrobów przy ul. Świerczewskiego.
Branża | Liczba zatrudnionych |
Przemysł ciężki | 1100 |
Przemysł materiałów budowlanych | 540 |
Przemysł drzewny | 570 |
Przemysł lekki | 1370 |
Przemysł spożywczy | 490 |
W roku 1977 produkcję przemysłową prowadziło ogółem 29 zakładów. Pod względem wartości produkcji przemysłowej miasto i gmina zajmowały 6 miejsce w województwie, a przemysł stawał się głównym czynnikiem miastotwórczym. Jego brak jest nadto widoczny w dzisiejszych czasach.
Rzemiosło - dane z powiatu szprotawskiego:
Rok | 1960 | 1965 | 1968 | 1970 | 1973 |
Zakłady | 97 | 94 | 130 | 112 | 123 |
Zatrudnienie | 143 | 136 | 200 | 170 | 228 |
W 1970 roku w Szprotawie istniały 52 warsztaty rzemieślnicze:
Branża | Liczba warsztatów |
Fryzjerstwo | 8 |
Szewstwo | 6 |
Murarstwo | 5 |
Krawiectwo męskie | 4 |
Krawiectwo damskie | 3 |
Ślusarstwo | 3 |
Malarstwo | 3 |
Mechanika pojazdowa | 2 |
Piekarnictwo | 2 |
Instalacje elektryczne | 2 |
Kominiarstwo | 2 |
Zduństwo | 2 |
Fotografia | 2 |
Instalacje C. O. | 1 |
Wulkanizacja | 1 |
Kowalstwo | 1 |
Tele i Radiomechanika | 1 |
Zegarmistrzostwo | 1 |
Kamieniarstwo | 1 |
Szklarstwo | 1 |
Stolarstwo | 1 |
Cukiernictwo | 1 |
Ogółem | 52 |