W 1945 roku w Szprotawie na 1115 domów do zamieszkania nadawało się 756. 208 zostało całkowicie zniszczonych, zaś 142 wymagały dużych nakładów na remonty. W pierwszej kolejności wmieście zaczęto usuwać gruz. Odbudowa miasta trwała wiele lat. W 1952 roku w Szprotawie zakwalifikowano 1872 izby. W roku 1955 obliczono na terenie Szprotawy, Małomic i Przemkowa 25000 m/2 powierzchni zagruzowanych. W latach 1951 - 55 odbudowano i wyremontowano w Szprotawie 193 budynki, następnych latach (1956 - 57) wyremontowano w mieście 1026 lokali mieszkalnych. W kwietniu 1957 roku sytuacja mieszkaniowa wyglądała następująco: 383 budynki podlegały MZBM, którymi kierowały administracje budynków mieszkalnych. Pod ich opieką znajdowało się 3976 izb mieszkalnych.

Nowe budownictwo dotarło do powiatu szprotawskiego w roku 1958. W 1965 roku powstała spółdzielnia mieszkaniowa, która na początku działalności wykupiła od rad nadzorczych 1 budynek o 12 lokalach (ulica Rynek 8/9).

Do 1990 roku spółdzielnia oddała do użytku mieszkania na Osiedlu Słonecznym, Osiedlu Chrobrego oraz przy ulicy Waszyngtona. W latach 1956 - 65 oddano doużytku z puli rad narodowych 893 mieszkania oraz z puli zakładów pracy 1120mieszkań. W 1969 roku pod zarządem Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych znajdowało się 472 budynki w mieście, z czego 327 to budynki mieszkalne, zamieszkiwało w nich 65% mieszkańców miasta. W latach 1970 - 75 oddano do użytku 603 mieszkania z puli rad narodowych oraz 125 przez zakłady pracy.