Renesansowa sala z końca XVI wieku to kolejne niepowtarzalne odkrycie podczas prowadzonych badań architektonicznych w dawnym budynku klasztoru Magdalenek. Co dalej z nią będzie zdecyduje wojewódzki konserwator zabytków.
W dawnym budynku klasztoru Magdalenek poza pracami budowlano-montażowymi trwają badania architektoniczne.
W trakcie ich prowadzenia, w przyziemiu, we wschodniej części budynku odsłonięto unikatową w skali województwa lubuskiego renesansową salę z końca XVI wieku.
Założono ją na planie zbliżonym do kwadratu, z czteropolowym sklepieniem krzyżowym opartym na centralnym filarze. Niezwykłość sali podkreślają odsłonięte podczas prac badawczych relikty gotyckiego wystroju z I połowy XIV wieku obejmujące: wnękę oświetleniową oraz zablokowany otwór okienny, a także zejście do sklepionej piwnicy.
Przypuszczać można, że odkryta sala renesansowa mogła być refektarzem, czyli pomieszczeniem służącym jako jadalnia w ówczesnym klasztorze. W świetle badań należy uznać ją za najstarsze wnętrze zachowane w obecnym budynku klasztoru, a także jedno z najstarszych wnętrz tego typu na ziemi lubuskiej.
Duża wartość historyczna i estetyczna sali wskazuje na konieczność jej pełnej ekspozycji z uwidocznieniem odsłoniętych reliktów gotyckich oraz układu renesansowego sklepienia opartego na centralnym filarze, w tym odkrytej pod nią piwnicy.
Oba te wnętrza tworzą niezwykły, rzadko spotykany układ pomieszczeń związanych z funkcjonowaniem refektarza w strukturze klasztoru. Wojewódzki Konserwator Zabytków zdecyduje, czy wystrój sali należy poddać zabiegom konserwatorskim mającym na celu jego zachowanie i ekspozycję.
Zdjęcia sali można obejrzeć
tutaj.
Forum
Brak odpowiedzi na forum w tym temacie
Opcja odpowiadania na forum jest aktualnie niedostępna.
Redakcja
